ці́нькаць, ‑ае; незак.
Разм. Абзывацца гукамі, падобнымі на «цінь-цінь» (пра птушак, часцей сініц). Цінькае сініца ў асінніку. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)