кровападцёк, ‑у, м.

Падскурнае кровазліццё, выкліканае ўдарам і пад. Перад яе вачамі мільгануў апухлы, з кровападцёкамі твар. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процівага́з, ‑а, м.

Спецыяльнае прыстасаванне для аховы органаў дыхання, твару і вачэй ад атрутных газаў, дыму і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разво́хкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць вохкаць, выказваць жаль, боль і пад., часта паўтараючы «вох». Развохкалася бабулька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руха́ч, ‑а, м.

Спец. Устройства (вінт самалёта, кола аўтамабіля і пад.), якое забяспечвае рух якога‑н. транспартнага сродку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы праз перашкоды (плаціны, вадаспады і пад.). Ступеньчаты рыбаход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенанагру́зчык, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для падборкі сена з валкоў і падачы яго на машыну, павозку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скашо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы; Р мн. ‑шовак; ж.

Рэмень, які праходзіць пад брухам каня і змацоўвае страмёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скірава́насць, ‑і, ж.

Накіраванасць на што‑н., засяроджанасць у чым‑н. (пра думкі і пад.). Скіраванасць творчых інтарэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сляпы́ш, слепыша, м.

Невялікі грызун, які жыве пад зямлёй, з недаразвітымі вачамі і зубамі, прыстасаванымі да рыцця зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурмі́цца, сурмлюся, сурмішся, сурміцца; незак.

Уст.

1. Фарбаваць сабе сурмой валасы, бровы і пад.

2. Зал. да сурміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)