прыкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыкідваць — прыкі́даць, прыкінуць і прыкідвацца — прыкінуцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымерваць — прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпра́ўка, ‑і, ДМ ‑праўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прыпраўляць — прыправіць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прырасці, прырасціць.

2. Павелічэнне, прыбаўленне. Прырашчэнне скорасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папля́скванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. папля́скваць — папля́скаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́ўванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасоўваць — пасунуць.

2. Невялікае зрушэнне (пра льды).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прабіваць — прабіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвяшча́нне, ‑я, н.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадвяшчаць — прадвясціць.

2. Тое, што прадвешчана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пражываць (у 2 знач.) — пражыць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пракопваць — пракапаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)