змацава́нне, ‑я,
1.
2. Прыстасаванне для злучэння частак чаго‑н.: скрэпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змацава́нне, ‑я,
1.
2. Прыстасаванне для злучэння частак чаго‑н.: скрэпа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забуто́ўка, ‑і,
1.
2. Матэрыял, якім забутоўваюць што‑н.; бут.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закупо́рка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віншава́нне, ‑я,
1.
2. Прывітанне з выпадку радаснай падзеі, знамянальнай даты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вымярэ́нне, ‑я,
1.
2. Велічыня, якая вымяраецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпіло́ўка, ‑і,
1.
2. Упрыгожанне, выкананае з дапамогай пілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́рубка, ‑і,
1.
2. Месца, дзе высеклі лес; выруб, высечка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрачэ́нне, ‑я,
1.
2. Афіцыйны дакумент пра адмаўленне ад сваіх правоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адрэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе;
Адказаць, адазвацца якім‑н. чынам на тое або іншае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адключы́ць, ‑ключу, ‑ключыш, ‑ключыць;
Спыніць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)