неўрастэні́я, ‑і, ж.
Функцыянальнае расстройства цэнтральнай нервовай сістэмы, якое праяўляецца ў павышанай стамляльнасці, раздражняльнасці, болі галавы і пад.
[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і asthenia — слабасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ніза́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца нізаннем чаго‑н. (у рыбнай, тытунёвай прамысловасці, у вытворчасці абаранкаў і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паветраду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы; Р мн. ‑дувак; ж.
Спец. Машына для падачы паветра, газу пад высокім піскам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павіншава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., каго.
Павітаць, уславіць каго‑н. з выпадку радаснай падзеі, знамянальнай даты і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбру́шнік, ‑а, м.
Частка вупражы — рэмень, які працягваецца пад брухам каня ад адной аглоблі да другой. Завязаць падбрушнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паддрэ́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, расце пад дрэвамі. Да змроку.. [Вэня] перабыў у лесе, стуліўшыся ў паддрэўным хмызняку. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налако́тнік, ‑а, м.
Накладка, павязка і пад., якая надзяваецца на локаць, каб захаваць яго ад удараў. Надзець налакотнікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напашэ́ве, прысл.
Абл. Пад рукамі, нагатове. Спакаваўшы рэчы і падрыхтаваўшы, каб яны былі напашэве, .. [Лена] пабегла ў буфет. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насяко́мыя, ‑ых; адз. насякомае, ‑ага, н.
Клас беспазваночных членістаногіх жывёл, да якога адносяцца мухі, пчолы, мурашкі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нелагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які супярэчыць логіцы, пазбаўлены логікі. Нелагічнае заключэнне. // Непаслядоўны, супярэчны ў сваіх думках, паводзінах і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)