закарко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заліваць — заліць (у 4, 5 знач.). Заліўка падшыпнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяшчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. замяшчаць — замясціць.

•••

Метад замяшчэння гл. метад.

Рэакцыя замяшчэння гл. рэакцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бразгата́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бразгатаць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. аснашчаць — аснасціць (у 2 знач.).

2. Тое, што і аснашчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баба́ханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. бабахаць — бабахнуць (у 1, 2 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бамбёжка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. бамбіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вывядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 2, 5, 6, 8, 10 і 11 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вызначэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вызначаць — вызначыць (у 1, 2, 3, 5, 6 і 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамяне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраменьваць — выпраменіць і выпраменьвацца — выпраменіцца. // Прадукт гэтага дзеяння. Радыеактыўныя выпрамяненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)