халадні́к, ‑у, м.
Халодная страва з бацвіння, шчаўя, агуркоў, цыбулі, запраўленая смятанай і пакрышаным яйцом. З кухні чуваць быў прыглушаны басок: — Ну, Алена Паўлаўна, якія прэтэнзіі?.. Вы ведаеце, чым халаднік запраўлены? Смятана — першы гатунак, яйцы, цыбуля зялёная, кроп — халаднік, хоць выпі... Сапрыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штуко́віна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і штука (у 3 знач.); незвычайная, складаная рэч. [Дымок:] — Талент дойліда, на жаль, цяпер рэдкая штуковіна, хоць мы не скупімся на такія эпітэты. Карпаў. На сцяне віселі тэрмометр, барометр і яшчэ нейкія штуковіны, якіх не ведаў Кастусь. Гаўрылкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ядо́мы, ‑ая, ‑ае.
Прыгодны для спажывання, для скарыстання ў ежу. Ядомыя ягады. Ядомыя грыбы. □ Мяне.. цікавіла — збегаць да маці і падлавіць ад яе што-небудзь ядомае, хоць цукру кавалачак. Гарэцкі. Дома і салома ядома, на чужыне і гарачы тук стыне. З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыклада́ць несов.
1. прикла́дывать;
2. (присоединять) прилага́ть;
3. (направлять на что-л., применять) прилага́ть;
4. прида́вливать, прижима́ть;
5. разг. прибавля́ть, привира́ть;
1-5 см. прылажы́ць, прыкла́сці;
◊ хоць да ра́ны ~да́й — как шёлковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пакаці́ць сов.
1. покати́ть;
п. бервяно́ — покати́ть бревно́;
2. (быстро поехать) покати́ть;
3. разг. (свалить) повали́ть;
ён ~ці́ў мяне́ на зямлю́ — он повали́л меня́ на зе́млю;
◊ хоць шаро́м пакаці́ — хоть шаро́м покати́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
паме́рці сов., прям., перен. умере́ть;
◊ хоць памры́ — хоть умри́;
п. з ро́гату — умере́ть со сме́ху;
п. няма́ ча́су — умере́ть не́когда;
на лю́дзях і п. не стра́шна — посл. на миру́ и смерть красна́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дужы, моцны, магутны, трывалы, вынослівы, цягавіты, здаровы; жылісты (разм.); мядзведжы (перан.) □ хоць у саху
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
стараве́р, ‑а, м.
Чалавек, які належаў да адной з рэлігійных груп, што не прынялі царкоўных рэформ 17 ст. у Расіі і варожа адносіліся да афіцыйнай праваслаўнай царквы. Хоць .. [пісар] чалавек і малады, — яму толькі дваццаць восем гадоў, — але барада вырасла, як у добрага старавера. Колас. [Лявон:] А чаму стараверы выйгралі [справу па судзе], хоць пазней за бацькавага дзеда ў Барках пасяліліся? Купала. Дзяды дзядоў хадзілі стараверамі, Народы гладзілі чарней ад засланкі. Барадулін. // перан. Чалавек, які прытрымліваецца ўстарэлых звычаяў, прывычак, густаў і пад. Літаратурныя стараверы, эстэтычны густ якіх выхаваўся па папулярным шырспажыве, не зразумеўшы тое новае, што выходзіць з-пад пяра мастака, накідваюцца на яго з абвінавачваннямі. Пшыркоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абыякава, раўнадушна, безуважна, безудзельна, бесклапотна, бестурботна, бесцікаўна, незацікаўлена, адчужана, няўцямна, бясстрасна, спакойна, апатычна, усё роўна, хоць бы што; хоць бы хны, напляваць (разм.) □ ні холадна ні горача, скрозь пальцы, спусціўшы рукавы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
пла́кать несов., прям., перен. пла́каць;
пла́кать по ком, по чём пла́каць па кім, па чым;
о чём ты пла́чешь? па чым (чаго́) ты пла́чаш?;
доса́дно, хоть плачь! кры́ўдна (непрые́мна), хоць плач!;
◊
пла́кали де́нежки пла́калі гро́шыкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)