рэ́чыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан рэчыўнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасці́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан самасційнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіратлі́васць, ‑і, ж.

Стан сіратлівага. Пачуццё сіратлівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сканфу́жанасць, ‑і, ж.

Стан сканфужанага; збянтэжанасць, няёмкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарчане́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан скарчанслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан стратнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан сухаватага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшэ́рхласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан сшэрхлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убра́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан убранага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удаўство́, ‑а, н.

Бясшлюбны стан удаўца, удавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)