мянту́з, ментуза, м.

Прэснаводная драпежная рыба сямейства трасковых з падоўжаным целам і плямістай скурай. Бабуля садзіцца чысціць ментузоў, а дзед з Рамірам абедаюць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыдыха́ць, ‑ае; зак.

Разм. Выдахнуць, здохнуць — пра ўсіх, многіх. Свінні павыдыхалі. □ — Ды ў вас тут, мабыць, рыба павыдыхала! — смеючыся, кідаю вуды на зямлю. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВО́БЛА

(Rutilus rutilus caspicus),

рыба сям. карпавых, падвід плоткі. Жыве ў Каспійскім м., недалёка ад берагоў. Паўпрахадная, чародная рыба.

Даўж. да 35 см (зрэдку да 50 см), маса да 800 г. Спінны плаўнік кароткі, грудныя, брушныя і анальныя плаўнікі звычайна цёмныя. Рот паўніжні. Корміцца пераважна малюскамі, таксама ракападобнымі, лічынкамі хіранамід і расліннасцю. На нераст вясной заходзіць у р. Волгу, Церак, Урал, Эмбу. Маляўкі скочваюцца ў мора, дзе жывуць да палавой спеласці (2—5 гадоў). Аб’ект промыслу. Колькасць скарачаецца.

т. 4, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тхло Палонка, прасечаная ў лёдзе, куды выходзіць рыба (Пол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ую́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Невялікая вельмі рухавая рыба з падоўжаным чэрвепадобным целам і дробнай луской.

2. перан. Пра рухавага, жвавага чалавека, звярка або пра праныру, лаўкача.

Віцца ўюном.

Гэты ў. заўсёды выкруціцца.

|| прым. уюно́вы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bony

[ˈboʊni]

adj. -ier, -iest

1) касьцяны́; касьці́сты

bony fish — касьцістая ры́ба

2) худы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

albacore

[ˈælbəkɔr]

n., pl. -cores

альбако́р -а m. (вялі́кая марска́я ры́ба з ро́ду тунцо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пестру́шка ж., зоол.

1. (рыба) стро́нга, -гі ж.; фарэ́ль, -лі ж.;

2. (зверёк) ле́мінг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маля́ўка ж.

1. (рыба) малёк м., маля́вка;

2. перен., разг. (о ком-л. маленьком) маля́вка, мелюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frozen​1 [ˈfrəʊzn] adj.

1. змёрзлы, замёрзлы;

The river is frozen. Рэчка замерзла;

I’m absolutely frozen. Я канчаткова змёрз.

2. замаро́жаны;

frozen fish замаро́жаная ры́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)