цу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Тонкі аскепак лучынкі, трэскі, палачкі.

|| памянш.-ласк. цу́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. цу́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шку́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. шкура.

2. Папера ці тканіна з нанесеным на яе слоем абразіўнага матэрыялу, якая прымяняецца для шліфавання, зачысткі вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экзамена́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто прымае экзамен, ацэньвае веды тых, хто яго здае.

|| ж. экзамена́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. экзамена́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. правяраць — праверыць і правярацца — праверыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадны́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Спец. Орган выдзялення ў зародкаў пазваночных жывёл і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбацёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына для здрабнення бульбы пры вырабе з яе крухмалу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеява́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Жан. да клеявар.

2. Пасудзіна для варкі клею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Абл. Чайка. З ветрам узняўшыся, кружыцца кагарак шэраг. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жардынье́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Прыгожа аформленая карзінка або скрынка для вырошчвання пакаёвых кветак.

[Фр. jardinière.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; м. і ж.

Разм. Той, хто часта шчэрыць зубы; выскаляка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)