Ме́сца 1 ’прастора, пункт, мясцовасць’ (ТСБМ, Касп., Кліх, Янк. I), месцейка ’тс’ (Др.-Падб.), месцечка ’мясцінка’ (Янк. 3.), ст.-бел. мѣстце, мѣстцо ’месца’, ст.-рус. мѣстьце (XV ст.). Да ме́ста 1 (гл.).
Ме́сца 2 месцо ’рыначная плошча’ (Кліх), ’мястэчка’ (валож., іўеў., навагр., беласт., Сл. ПЗБ). Да месца 1. У выніку кантамінацыі бел. месца ’месца’ і места ’горад’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пасто́й ’часовы начлег, раскватараванне вайскоўцаў у прыватных дамах’, ’прыпынак для адпачынку, сну’ (ТСБМ, Інстр. III), ’пастаўнік’ (астрав., ДАБМ, 784; беласт., Сл. ПЗБ). Укр. пості́й, рус. посто́й, ст.-рус. постой ’часовае пражыванне’ (XVI ст.), польск. postój ’тс’, в.-луж. postoj ’поза, манера’, ’пункт гледжання, адносіны’, чэш., славац. postoj ’тс’. Паўн.-славянскае postojь. Да па‑стаяць < стая́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
акало́дак, ‑дка, м.
1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі. Засталося атрымаць сталую пасаду дзе-небудзь на лініі, замкнуцца ў вузкія рамкі свайго акалодка. Шынклер.
2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў дарэвалюцыйнай Расіі.
3. Уст. Лячэбны пункт пры воінскай часці. [Старшыня:] — Заўтра я павяду ўсіх.. у акалодак рабіць уколы. Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасёлак, ‑лка, м.
Населены пункт гарадскога тыпу. Рыбацкі пасёлак. Чыгуначны пасёлак. □ З навін у Чмараве тое, што нядаўна Чмарава разбілі: адных — на пасёлкі, другіх — на хутары. Каваль. Увесь пасёлак разросся, абзеляніўся і нагадвае далекаваты прыгарад. Кулакоўскі. Амяльян агібае хутаркі і пасёлкі, выбірае глухія дарожкі і сцежкі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́зва, ‑ы, ж.
Пісьмовае паведамленне аб выкліку куды‑н., павестка. Лабановіч зірнуў на паперку: гэта была позва ад Віленскай судовай палаты з’явіцца на суд. Колас. У кішэні ляжала позва з’явіцца на зборны пункт ваенкамата з патрэбнымі рэчамі. Лужанін. Позва загадвала .. [дзядзьку Мікіту] ў панядзелак з’явіцца ў суд. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апо́ра ж., в разн. знач. опо́ра; (надёжная защита — ещё) опло́т м.;
пункт ~ры — то́чка опо́ры;
старэ́йшы сын — а. сям’і́ — ста́рший сын — опо́ра семьи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
аспе́кт
(лац. aspectus = погляд)
пункт гледжання, з якога ацэньваецца прадмет, з’ява, паняцце (напр. навуковы а., практычны а.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
freezing
[ˈfri:zɪŋ]
adj.
1) маро́зны, ледзяны́, сьцюдзёны
a freezing wind (weather) — ледзяны́ ве́цер (маро́з).
2) які́ замаро́жвае
freezing point — пункт замярза́ньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
contention [kənˈtenʃən] n. fml
1. сва́рка, зва́дка, разла́д; рознагало́ссе; спрэ́чка, пярэ́чанне
2. пункт по́гляду/гле́джання, сцве́рджанне (у спрэчцы)
3. спабо́рніцтва
♦
be in contention for smth. змага́цца за што-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
свезти́ сов.
1. в разн. знач. зве́зці, мног. пазво́зіць;
свезти́ хлеб на ссыпно́й пункт зве́зці збо́жжа на ссыпны́ пункт;
свезти́ с горы́ зве́зці з гары́;
свезти́ ка́мни в одну́ ку́чу зве́зці (пазво́зіць) каме́нне ў адну́ ку́чу;
2. (отвезти) заве́зці, адве́зці;
свезти́ больно́го в больни́цу заве́зці (адве́зці) хво́рага ў бальні́цу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)