Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
peasant
[ˈpezənt]1.
n.
селяні́н -а m., сяля́нка f.; мужы́к -а́m.
2.
adj.
сяля́нскі, мужы́цкі
peasant labor — сяля́нская пра́ца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гіга́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Незвычайна вялікі; велізарны. Гіганцкі завод. Гіганцкае дрэва.//перан. Надзвычайны, выключны па сіле або важнасці. Гіганцкі размах будаўніцтва. □ Працаваць і жыць, як Горкі — вось да чаго хочацца заклікаць. Простае, вялікае жыццё, гіганцкая праца!Купала.Жывёлагадоўля ў калгасе «Рассвет» пабыла сапраўды гіганцкі размах.Кухараў.
•••
Гіганцкія крокігл. крок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дармавы́, ‑ая, ‑ое ідармо́вы, ‑ая, ‑ае.
Атрыманы дарма, за нішто; бясплатны. Усе з цікавасцю чакаюць дармавога спектакля, які кожны дзень разыгрываецца Гараськам.Навуменка.[Рабочаму чалавеку] работу давай, каб ён ведаў, што не дармовыя грошы атрымлівае.Шыцік.Дармавому каню ў зубы не глядзяць.Прымаўка.// Які выконваецца дарма, бясплатна. Дармавая праца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éhrenamt
n -es, -ämter пачэ́сная (выбарная) паса́да; грама́дская пра́ца
ein ~ bekléiden [éinnehmen*] — займа́ць пачэ́сную паса́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тракта́т
(лац. tractatus = абмеркаванне, разгляд)
1) навуковая праца, у якой разглядаецца асобнае пытанне ці праблема (напр. філасофскі т.);
2) міжнародны дагавор, пагадненне (напр. мірны т.).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
сло́ўнікавы
1. Wörterbuch-; lexikográphisch;
сло́ўнікавая пра́ца lexikográphische Árbeit, Wörterbucharbeit f -;
сло́ўнікавы арты́кул Wörterbuchartikel m -s, -;
2.лінгв.:
сло́ўнікавы склад мо́вы der Wórtschatz [Wórtbestand] der Sprache
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Наказа́нне ’пакаранне’ (уздз., Жд. 1). Відаць, запазычана з рус.наказание ’тс’ або праз ц.-слав., дзе са ст.-слав.наказание ’настаўленне, павучанне, пабуджэнне, выпрабаванне’ (Саднік, Айцэтмюлер, Handwörterbuch, 60), на аснове чаго развілося значэнне ’распараджэнне, пакаранне’, ’загад’. Усё да *kazati, гл. казаць, наказаць, параўн.: Прыедзь, накажы, каб хлеб прывязлі (= загадай, Сл. ПЗБ, 150) і балг.радоп.наказ ’мука, наказание, напружаная праца да зморы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пеклава́цца ’клапаціцца, даглядаць каго-небудзь’ (валож., Жыв. сл.), ’выконваць цяжкую работу’ (Юрч.), ’гараваць, бедаваць’ (карм., Мат. Гом.), пеклава́нне ’клопаты, цяжкасці’ (Сцяшк. Сл.), ’цяжкая пакутлівая праца’ (Юрч. СНЛ), смал.пеклева́ться, пеклува́ться ’мучыцца, пакутаваць’, укр.пеклува́тися ’клапаціцца, даглядаць’. З польск.piekłować się ’рабіць, ствараць пекла; злавацца’, якое з чэш.peklovati se ’стварыць пекла (сварыцца, страшэнна злавацца)’ < pekliti se ’тс’ < peklo ’пекла’; значэнне ’клапаціцца, даглядаць’ — другаснае.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́пча непахв. ‘стамляльная праца’ (зэльв., Сл. рэг. лекс.), ‘тупаніна (напрыклад, каня печы)’ (зэльв., Нар. словатв.). Утворана ад ту́пчаць ‘бясконца пераступаць з нагі на нагу, тупаць, таптацца’ (ТС), якое з ту́пкаць (гл.), параўн. kruhom chaty czorny kazioł tupcze (Пятк. 2, 207), у выніку абагульнення асновы асабовых форм дзеяслова. Меркаванні Грынавяцкене пра запазычанне дзеяслова з літ.tupčioti ‘прысядаць’ (LKK, 22, 196) не маюць падстаў.