Verbum

прыя́мак, ‑мка, м.

Спец. Невялікая яма, паглыбленне ў зямлі перад або пад чым‑н., прызначанае для спецыяльнай мэты (у забоі — для сцёку вады, у падвальным памяшканні перад вокнамі, якія знаходзяцца часткова або поўнасцю ніжэй узроўню зямлі, і пад.).

зблядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў бледным. Кацярына стаяла перад.. [Андрыянам], незвычайна збляднелая і разгубленая. Марціновіч.

за́гавіны, ‑він; адз. няма.

Уст. Апошні дзень перад постам, калі веруючым дазваляецца есці скаромнае.

бяз’..., прыстаўка (гл. без’...).

Ужываецца замест «без’...» у першым складзе перад націскам, напрыклад: бяз’ёдны.

аванза́ла, ‑ы, ж.

Пярэдняя зала, пакоі перад галоўнай залай у вялікіх грамадой памяшканнях, палацах.

[Ад фр. avant — перад і salle — зала.]

над’..., прыстаўка (гл. над...).

Ужываецца замест «над» перад галоснымі «е», «я», напрыклад: над’ехаць, над’ядаць.

перагрупава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., каго-што.

Згрупаваць нанава, іначай. Перагрупаваць палкі перад паступленнем.

перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

рабале́пства, ‑а, н.

Рабскае нізкапаклонства. [Загорскі] пагарджаў суседзямі.. Пагарджае .. рабалепствам і поўзаннем перад моцнымі. Караткевіч.

увясну́, прысл.

Разм. Тое, што і увесну. Гэта было ўвясну перад самай вайной. Чорны.