маркірава́нне 1, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​1.

маркірава́нне 2, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​1 — навесіць.

наве́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. навешваць ​2 — навешаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недасыпа́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасыпаць ​1 — недаспаць.

недасыпа́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недасыпаць ​2 — недасы́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазара́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перазараджаць — перазарадзіць і стан паводле знач. дзеясл. перазараджацца — перазарадзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​1 — перамясіць.

пераме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перамешваць ​2 — перамяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымешваць ​1 — прымясіць.

прыме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымешваць ​2 — прымяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́шванне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размешваць ​1 — размясіць.

разме́шванне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размешваць ​2 — размяшаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамантава́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​1; рамонт ​1.

рамантава́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рамантаваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смале́нне 1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. смаліць ​1.

смале́нне 2, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. смаліць ​2 (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. трэсці (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. трэсціся (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)