экспірато́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Заснаваны на экспірацыі, звязаны з экспірацыяй. Экспіраторны націск. Экспіраторныя гукі.

[Ад лац. exspiro — выдыхаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасілавы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з выкарыстаннем электрычнай энергіі як крыніцы рухальнай сілы. Электрасілавая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндакры́нны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з залозамі ўнутранай сакрэцыі. Эндакрынныя захворванні.

•••

Эндакрынная сістэма гл. сістэма.

[Ад грэч. éndon — унутры і krinō — аддзяляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсхаталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да эсхаталогіі, звязаны з ёй. Эсхаталагічныя ўяўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЎТАМЕТАМАРФІ́ЗМ

(ад аўта... + метамарфізм),

метамарфізм, звязаны са зменай мінер. саставу горнай пароды пад уздзеяннем раствораў і флюідаў парод, што фарміруюцца.

т. 2, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пакт м. Pakt m -(e)s, -e, Vertrág m -(e)s, -träge;

пакт аб ненапа́дзе дып., паліт. Níchangriffspakt m;

не звя́заны з па́ктам níchtpaktgebunden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крыміна́льны

(лац. criminalis)

звязаны са злачынствам, злачынны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дзелавы́, -а́я, -о́е.

1. Які адносіцца да грамадскай, службовай дзейнасці.

Дзелавая размова.

Дзелавыя сувязі.

Дзелавое пісьмо.

2. Які ведае справу, умела кіруе і клапоціцца аб рабоце.

Дзелавыя людзі.

Д. кіраўнік.

3. Прыдатны для апрацоўкі ў якасці матэрыялу (спец.).

Дзелавая драўніна.

4. Звязаны са справаводствам.

Д. стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касцюме́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да тэатральных і маскарадных касцюмаў, звязаны з іх вырабам, падрыхтоўкай і захоўваннем.

Касцюмерная майстэрня.

2. у знач. наз. касцюме́рная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Аддзел у тэатры, дзе захоўваюцца касцюмы, ці майстэрня, дзе яны рыхтуюцца.

Атрымаць касцюм у касцюмернай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сноп, снапа́, мн. снапы́, снапо́ў, м.

1. Звязаны пук зжатых сцёблаў збажыны і некаторых іншых культур.

С. жыта.

2. перан., чаго. Паток чаго-н. (прамянёў, пылу і пад.).

С. яркага святла.

◊

Як сноп (паваліцца, упасці і пад.) — цяжка, усім целам.

|| прым. снапо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)