экспірато́рны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Заснаваны на экспірацыі, звязаны з экспірацыяй. Экспіраторны націск. Экспіраторныя гукі.
[Ад лац. exspiro — выдыхаю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)