вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.
1. Тое, што і весці ў 1, 2 і 4 знач. (але абазначае дзеянне, што адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).
В. дзяцей гуляць.
В. войскі ў бой.
В. смыкам па струнах.
В. машыну.
2. што з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу).
3. пераважна безас., каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе.
Машыну пачало в. па слізкай дарозе.
4. Кіраваць гульнямі, танцамі.
|| наз. ваджэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыкла́сціся, -ладу́ся, -ладзе́шся, -ладзе́цца; -ладзёмся, -ладзяце́ся, -ладу́цца; -ла́ўся, -ла́лася; -ладзі́ся; зак.
1. Наблізіць ушчыльную да чаго-н. (вуха ці вока), каб пачуць, разгледзець што-н.
П. вухам да шчыліны.
2. Прыціснуўшыся шчакой да ружэйнай ложы, прыцэліцца.
П. і выстраліць.
3. да чаго. Накіраваць дзеянне, сілы на што-н. (разм.).
Добра п. да пілы.
|| незак. прыклада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыкла́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Прыкладвацца да чаркі (перан.: выпіваць; у 2 знач.; разм.).
|| наз. прыклада́нне, -я, н. і прыкла́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
антра́кт
(фр. entracte, ад entre = паміж + acte = дзеянне)
1) кароткі перапынак паміж актамі спектакля або аддзяленнямі канцэрта;
2) перан. перапынак у якім-н. дзеянні, працэсе.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
засяка́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць 1 — засячы 1.
засяка́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. засякаць 2 — засячы 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задава́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. задаваць — задаць.
задава́нне 2, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. задавацца 2; фанабэрыстасць, ганарлівасць, зазнайства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заку́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закусваць 1 — закусіць 1.
заку́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закусваць 2 — закусіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 1 — замясіць 1.
заме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. замешваць 2 — замяшаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычэ́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 1 — вычасаць 1.
вычэ́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычэсваць 2 — вычасаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выжыва́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць 1 — выжыць 1.
выжыва́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выжываць 2 — выжыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпраўле́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 1 — выправіць 1.
выпраўле́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпраўляць 2 — выправіць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)