саты́р, ‑а, м.

1. У грэчаскай міфалогіі — спадарожнік бога віна і весялосці Дыяніса, хітрая, пажадлівая істота з казлінымі нагамі, рагамі і барадой. // перан. Пра хітрага, пажадлівага чалавека.

2. Від вялікіх дзенных матылёў.

3. Птушка атрада курыных з двума падобнымі на рогі вырастамі на галаве, якая водзіцца ў Індыі і Кітаі.

[Грэч. satyros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлюст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм.

1. Хітры і нахабны чалавек; прайдзісвет. [Стася:] — Не бачыш, які гэта хлюст. На хаду абуе ў лапці каго захоча. Пальчэўскі. [Глобаў:] — Я цябе, хлюста такога, да трактара блізка не дапушчу, пакуль чалавекам не станеш. Беразняк. // Франтаваты, развязны чалавек. Звышмодны хлюст.

2. Від картачнай гульні. Гуляць у хлюсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exposure

[ɪkˈspoʊʒər]

n.

1) выкрыцьцё, выяўле́ньне (злачы́нца)

2) Photog.

а) час насьвятле́ньня

б) насьвятле́ньне n.

3) від -у m.

a house with a southern exposure — дом зь ві́дам на по́ўдзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

скульпту́ра ж маст

1. (від мастацтва) Bíldhauerkunst f -, Bildhaueréi f -, Plástik f -, -;

2. (твор) Skulptúr f -, -en, Bíldwerk n -(e)s, -e, Plástik f -, -en; Stándbild n -es, -er (статуя)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вяду́та

(іт. veduta)

жанр выяўленчага мастацтва або канкрэтны твор, які адлюстроўвае від мясцовасці, пейзаж, часцей архітэктурны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гамафо́нія

(гр. homophonia)

від многагалосся, пры якім галасы падзяляюцца на галоўны і суправаджальны (параўн. гетэрафонія, поліфанія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

э́тнас

(гр. ethnos = племя, народ)

гістарычна ўзнікшы від устойлівай сацыяльнай групоўкі людзей, прадстаўленай племем, народнасцю, нацыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вы́гляд ’від, знешнасць’ (Байк. і Некр.); ’погляд’ (Нас.); ’знешнасць’ (Касп., Гарэц.). Утворана ад выгляда́ць ’вызіраць; мець выгляд’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каплу́к ’рулі, від стравы з бульбы, цыбулі, перцу з дадаваннем скарынак хлеба’ (слонім. Шн. 3). Гл. каплу́н 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лесапо́ў ’від шчура, які жыве ў лесе пад дрэвамі’ (паўдн.-усх., КЭС). Складзена з лес‑ і поўх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)