узбе́кскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да узбекаў, які належыць, уласцівы ім. Узбекская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уйгу́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да уйгураў, які належыць, уласцівы ім. Уйгурская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўлана, належыць яму. Уланскі полк. Уланскі мундзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улу́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да улуса, належыць улусу. Улусны сход. Улусная зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультыматы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ультыматызму, уласцівы ультыматыстам. Ультыматысцкая плынь. Ультыматысцкі лозунг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́льчскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ульчаў, які належыць, уласцівы ім. Ульчская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́мбрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да умбраў, які належыць, уласцівы ім. Умбрская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умоўнарэфлекто́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўмоўных рэфлексаў, заснаваны на іх. Умоўнарэфлекторныя сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уралі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ураліту; які ўтрымлівае ураліт, зроблены з ураліту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́рцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўрартаў, які належыць, уласцівы ім. Урарцкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)