марты́шчын, ‑а.

Які належыць мартышцы, уласцівы ёй.

•••

Мартышчына працапра марную, бескарысную працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інверсіява́ны, ‑ая, ‑ае.

Зменены перастаноўкай (пра парадак слоў у сказе). Інверсіяваная мова персанажа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інквізі́тар, ‑а, м.

Суддзя або член інквізіцыйнага суда. // перан. Пра жорсткага чалавека-мучыцеля.

[Лац. inquisitor — следчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірадыі́раваць, ‑руе; незак.

Распаўсюджвацца за межы непасрэднай крыніцы ўзбуджэння, раздражнення (пра нервовыя працэсы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забры́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Занасіць, абтрапаць (пра вопратку). Забрындаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зайгра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Захапіўшыся ігрой, забыцца пра час. Зайграцца на скрыпцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гламазда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. пагард. Пра нязграбную рэч, няўклюднага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дабрадзі́ць, ‑бродзіць; зак.

Кончыць брадзіць, зрабіцца гатовым у выніку браджэння (пра піва, віно).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далёкаструме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які выкідвае струмені вады на далёкую адлегласць (пра дажджавальнае ўстройства).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяржымо́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, м.

Разм. пагард. Пра грубага, жорсткага, уладалюбівага чалавека.

[Ад імя дзеючай асобы камедыі Гогаля «Рэвізор».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)