чэк ​1, ‑а, м.

1. Грашовы дакумент з распараджэннем укладчыка банка аб выдачы ці пералічэнні прад’яўніку пэўнай сумы грошай з бягучага рахунку. Чэк трэба было асабліва асцярожна падпісваць. Скрыган. Тут [у таварыстве параходаўладальнікаў] неафіцыйна ўручаліся.. [містэру Лаяну] даволі буйныя чэкі. Лынькоў.

2. Квітанцыя ў касу з указаннем сумы, якую патрэбна ўнесці за тавар; талон з касы, які сведчыць пра тое, што за тавар, які купляецца, у касу заплачаны грошы. Выпісаць чэк. Аплаціць чэк. □ Пакуль Косця (яго чарга) выбіваў чэкі і падносіў талеркі з супам, Іван густа намазваў хлеб гарчыцай і еў. Шамякін.

[Англ. check.]

чэк ​2, ‑а, м.

Участак поля з пасевамі рысу, абгароджаны землянымі валікамі для ўтрымання вады пры яго затопліванні. Рысавыя чэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

owszem

1. так, ага; але;

czy lubisz owoce? – owszem — ты любіш фрукты? – так (але);

2. наадварот;

nie trzeba go potępiać, owszem pomóc mu — не трэба яго асуджаць, наадварот, яму трэба дапамагчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stryczek

м.

1. вяроўка з пятлёю (на шыбеніцы);

zarobić na stryczek — заслужыць пятлю (шыбеніцу);

2. перан. вяроўка, пятля, шыбеніца;

czeka go stryczek — яго чакае пятля (вяроўка, шыбеніца); шыбеніца па ім плача

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyprowadzać

незак.

1. выправаджваць;

2. выводзіць;

wyprowadzać kogo z błędu — растлумачваць (паказваць) каму яго памылку;

wyprowadzać kogo z równowagi — выводзіць каго з раўнавагі;

3. выводзіць; рабіць высновы;

wyprowadzać wnioski — рабіць высновы;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wytrzymać

wytrzyma|ć

зак.

1. вытрымаць, выцерпець;

~ć ból zęba — вытрымаць зубны боль;

nie ~ł nerwowo — у яго не вытрымалі нервы;

2. пратрымаць;

~ć kogo za drzwiami — пратрымаць каго за дзвярыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dojrzeć

I dojrz|eć

зак.

1. заўважыць, прыкмеціць, убачыць;

~ała go w tłumie — яна прыкмеціла яго ў натоўпе;

2. гл. doglądnąć

II зак.

1. паспець, даспець, выспець;

2. стаць дарослым, пасталець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doświadczyć

doświadczy|ć

зак.

1. выпрабаваць, даследаваць;

życie ciężko go ~ło — яго жыццё было поўнае выпрабаванняў;

2. зазнаць;

~łem na własnej skórze — (я) выпрабаваў (зазнаў, перанёс) на ўласнай скуры (на сабе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

блок​1

(англ. block)

1) прыстасаванне для пад’ёму грузаў у выглядзе кола з выемкай па акружнасці і перакінутым цераз яго канатам;

2) вузел машыны з некалькіх аднолькавых элементаў;

3) штучна зробленая з бетоннай сумесі будаўнічая пліта;

4) комплекс будынкаў аднолькавага прызначэння, а таксама частка якой-н. пабудовы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лишь

1. част. то́лькі;

лишь его́ не́ было то́лькі яго́ не было́;

лишь бы абы́, каб то́лькі;

2. союз (как только) то́лькі, як то́лькі; (едва) ледзь, ледзь то́лькі;

лишь мы вошли́, за́навес подня́лся то́лькі (як то́лькі) мы ўвайшлі́, засло́на падняла́ся;

лишь то́лько як то́лькі, то́лькі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прорва́ться

1. прарва́цца, мног. папрарыва́цца, прадра́цца, прадзе́рціся, мног. папрадзіра́цца;

руба́шка прорвала́сь кашу́ля прадра́лася (прадзе́рлася);

2. в др. знач. прарва́цца;

нары́в прорва́лся нары́ў прарва́ўся;

прорва́ться из вра́жеского окруже́ния воен. прарва́цца з варо́жага акружэ́ння;

го́лос его́ прорва́лся сквозь шум ве́тра го́лас яго́ прарва́ўся праз шум ве́тру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)