разгі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгібаць — разагнуць.

2. Месца, дзе прадмет разагнуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгружаць — разгрузіць і разгружацца — разгрузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разно́ска, ‑і, ДМ ‑носцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. разносіць — разнесці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распа́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. распарваць — распарыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. распісваць — распісаць і распісвацца — распісацца (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́кі, ‑аў; адз.

Разм. Паводле забабонных уяўленняў — няшчасце, хвароба, пашкоджанне, прынесеныя каму‑н. нядобрым вокам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схо́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. схопліваць — схапіць (у 4, 6–8 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

такава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. такаваць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Такаванне цецерукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удыха́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. удыхаць — удыхнуць.

2. Тое, што і удых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узня́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узнімаць — узняць (у 3, 6, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)