го́рды, -ая, -ае.

1. Надзелены пачуццём уласнай годнасці, павагі да сябе.

Г. чалавек.

2. Поўны пачуцця задавальнення сабой.

Г. позірк.

3. Ганарысты, фанабэрысты.

Ласкавае цялятка дзвюх матак ссе, а гордае — ніводнай (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суперме́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Герой, надзелены нязвыклымі якасцямі, якія робяць яго непераможным, чароўна-абаяльным.

2. (іран.). Чалавек, які лічыць сябе вышэйшым, важнейшым за іншых.

|| прым. суперме́нскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак.

Тое, што і пераацаніць. Перацаніў сябе хлопец. Ён не стаў лічыцца ні з чыёй думкай і лічыў сябе адзіным аўтарытэтам. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убарані́цца, ‑ранюся, ‑ронішся, ‑роніцца; зак.

Разм. Абараніць сябе ад нападу, замаху, варожых дзеянняў. Убараніцца ад ворага. // Засцерагчы сябе ад небяспекі, непрыемнасцей і пад. Убараніцца ад бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

андэрра́йтэр

(англ. underwriter)

асоба, якая прымае на сябе абавязак па размяшчэнню, рэалізацыі каштоўных папер (акцый) на рынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

контраге́нт

(лац. contrahens, -ntis = які дамаўляецца)

асоба або ўстанова, якія ўзялі на сябе пэўныя абавязкі па дагавору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

асарамаці́цца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.

Разм. Асарамаціць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шмальцавацца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑цуецца; зак.

Вышмальцаваць сябе; зашмальцавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зняве́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Знявечыць сябе; пакалечыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыключэ́нне, ‑я, н.

Выключэнне самога сябе адкуль‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)