абліза́цца, ‑ліжуся, ‑ліжашся, ‑ліжацца; зак.

1. Аблізаць сабе губы. — Эге! — здзівіўся войт і смачна аблізаўся. Бажко.

2. Аблізаць сабе поўсць, шэрсць (пра жывёл).

3. перан. Разм. Выявіць пачуццё незадаволенай зайздрасці, не атрымаўшы таго, на што разлічваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алкало́ід

(ад ар. al-kali = шчолач + -оід)

арганічнае рэчыва, падобнае на шчолач, якое мае ў сабе азот і вызначаецца моцным фізіялагічным дзеяннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

малю́нак

(польск. malunek, ад malowač < с.-в.-ням. mālen)

1) карціна, ілюстрацыя, рысунак;

2) тое, што можна ўявіць сабе ў канкрэтных вобразах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

псіхастэні́я

(ад псіха- + гр. astheneia = бяссілле)

нервовае захворванне, якое праяўляецца ў павышанай уражлівасці, няўпэўненасці ў сабе, пастаянных сумненнях, назойлівых думках і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

by oneself

а) адзі́н; сам

б) сам па сабе́, безь нічыёй дапамо́гі (зрабі́ць што)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інструкты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе кіруючыя ўказанні, палажэнні інструкцыі. Інструктыўны даклад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбана́тны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе карбанат (у 1 знач.). Карбанатныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́мусавы, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе гумус; з гумусам. Гумусавы слой глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анафары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з анафарай, мае ў сабе анафару. Анафарычныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнезія́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе магнезію. Магнезіяльная салетра. Магнезіяльныя вогнетрывалыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)