Спец.Рэчыва, якое спрыяе ўтварэнню эмульсій і павышэнню іх устойлівасці. Эмульгатар маргарыну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКТЫ́ЎНАЕ АСЯРО́ДДЗЕ,
1) у квантавай электроніцы — рэчыва, у якога высокія энергетычныя ўзроўні часцінак заселены больш, чым нізкія (т.зв. інверсная заселенасць). Вымушанае выпрамяненне актыўнага асяроддзя выкарыстоўваецца для ўзмацнення і генерацыі эл.-магн. хваляў (гл.Квантавы ўзмацняльнік, Квантавы генератар).
2) У оптыцы — рэчыва, якому ўласцівая натуральная аптычная актыўнасць.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Дыл, дыло́к ’самая мяккая мука пры сеянні, парашок’. Паводле Трубачова (Эт. сл., 5, 200–201), як і рус.дыл ’пыл, якое-н. расцёртае ў парашок рэчыва’, дыль ’мучное, хлебнае, крухмальнае рэчыва ў збожжы’, роднаснае літ.dūlis ’туман, пара’, dùlkė ’пылінка’: да і.-е.*dhū̆‑l‑ (Трубачоў, там жа, не згаджаецца з тлумачэннем Абаева: параўнанне з асец. формамі).
Прыгатаваць, змешваючы якое-н. сыпкае рэчыва з вадкасцю і размінаючы для атрымання вязкай масы.
З. цеста.
|| незак.заме́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.заме́с, -у, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спяка́нне, -я, н. (спец.).
1. Шчыльнае злучэнне асобных часцінак цвёрдага рэчыва пры высокай тэмпературы.
С. тарфяных пластоў.
2. Працэс атрымання цвёрдых і порыстых кавалкаў з дробных, парашкападобных або пылападобных матэрыялаў; агламерацыя.
С. баксітаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.
2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.
Лімфатычны т.
|| прым.трамбаты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цэ́льны, -ая, -ае.
1. 3 аднаго рэчыва, з аднаго куска, суцэльны.
Ц. мармур.
Цэльная металічная трубка.
2. Неразбаўлены, натуральны.
Цэльнае малако.
3.перан. Якому ўласціва ўнутранае адзінства.
Ц. характар.
|| наз.цэ́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абма́зкаж. (рэчыва) Tünche f -, -n; Ánstrichmasse f - (длясцен); Ánstrich m -(e)s (тэх.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
спектр, ‑а, м.
Рознакаляровая паласа, якая атрымліваецца пры раскладанні праменя святла. Светлавы спектр. Інфрачырвоная частка спектра.//Спец. Сукупнасць каляровых ліній, што ўтвараюцца пры прапусканні выпраменьванняў распаленага цела або рэчыва праз пэўныя аптычныя прылады і залежаць ад хімічнага складу гэтага рэчыва. Спектр натрыю.
[Ад лац. spectrum — бачнае.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мутаге́нны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да мутагену, які выклікае мутацыю. Мутагеннае рэчыва. Мутагенная селекцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)