прака́тны I тех. прока́тный;

п. цэх — прока́тный цех;

п. стан — прока́тный стан;

~ная вытво́рчасць — прока́тное произво́дство;

~нае жале́за — прока́тное желе́зо;

~ныя валы́ — прока́тные валы́

прака́тны II (отдающийся или отдающий напрокат) прока́тный;

п. пункт — прока́тный пункт;

п. інвента́р — прока́тный инвента́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АВАРО́Т (вярчэнне) у геаметрыі, від руху, пры якім хоць адзін пункт прасторы застаецца нерухомы. Пры авароце на плоскасці ёсць толькі адзін нерухомы пункт — цэнтр авароту; пры авароце ў прасторы ёсць адна нерухомая прамая — вось авароту. Кожны рух у прасторы, які адрозніваецца ад зруху і люстранога адбіцця, можна атрымаць шляхам авароту вакол некаторай (імгненнай) восі і наступнага зруху ўздоўж гэтай восі (вінтавы рух).

т. 1, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зені́т, ‑у, М ‑ніце, м.

1. Найвышэйшы пункт неба над галавой наглядальніка. Сонца стаяла ў зеніце, і яго праменн[е] падал[а] проста на .. галовы. Шамякін.

2. перан. Вышэйшая ступень, вяршыня развіцця чаго‑н. Зеніт славы.

[Фр. zénith з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Візірка 1 ’прасека’ (КТС), рус. перм., калуж. визирка ’тс’ паходзіць ад візір 1. Па ўзору прасека атрымала суфікс ‑ка.

*Ві́зірка 2 драг. вы́зырка, вэ́зырка ’вышка, маяк, трыангуляцыйны пункт’ (З нар. сл.; Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Да візір 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

punkt, ~u

I punk|t

м.

1. пункт;

~t obserwacyjny — назіральны пункт;

~t topliwości фіз. пункт кіпення;

~t ciężkości фіз. цэнтр цяжару;

~t widzenia — пункт погляду;

mieć sobie za ~t honoru — лічыць для сябе справай гонару;

na martwym ~cie перан. на мёртвым пункце;

2. пункт, параграф;

3. спарт. ачко;

zdobyć ~t — атрымаць ачко

II разм.

роўна; дакладна;

punkt czwarta — роўна чатыры гадзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

астрапу́нкты

(ад астра- + пункт)

апорныя пункты геадэзічнай сеткі, геаграфічныя каардынаты якіх вызначаны астранамічнымі метадамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вертыка́л

(лац. verticalis = стромы)

круг нябеснай сферы, які праходзіць праз зеніт і зададзены пункт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

долговре́менный даўгача́сны; (продолжительный) праця́глы;

долговре́менное огнево́е сооруже́ние воен. даўгача́снае агняво́е збудава́нне;

долговре́менная огнева́я то́чка воен. даўгача́сны агнявы́ пункт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Pássus

m -, -

1) крок

2) пункт (рэзалюцыі і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gípfelpunkt

m -(е)s, -e вышэ́йшая ступе́нь [пункт], кульмінацы́йны пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)