zapalny
1. мед. запаленчы;
proces zapalny — запаленчы працэс;
2. палкі, лёгкі на загаранне, які лёгка загараецца;
łatwo zapalny — палкі, лёгкаўзгаральны;
3. перан. гарачы, палкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
эвалю́цыя
(лац. evolutio = разгортванне)
працэс развіцця чаго-н., змянення ад аднаго стану да другога; бесперапынная колькасная змена чаго-н., якая падрыхтоўвае якасную змену (напр. э. жывёльнага свету, э. мастацтва, э. светапогляду).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Léhrgang
m -(e)s, -gänge
1) педагагі́чны працэ́с
2) навуча́льны курс
in den ~ áufnehmen* — прыма́ць на ку́рсы
es láufen Léhrgänge für Dólmetscher — працу́юць ку́рсы перакла́дчыкаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адыябаты́чны
(фр. adiabatique, ад гр. adiabatos = непераходны)
фіз. а. працэс — змены стану фізічнага цела, якія адбываюцца без цеплаабмену з навакольным асяроддзем.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гетэрамарфі́зм
(ад гетэра- + -марфізм)
працэс утварэння з адной магмы пры неаднолькавых умовах горных парод з розным мінералагічным, але аднолькавым хімічным саставам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
індустрыяліза́цыя
(ад с.-лац. industrialis = прамысловы)
працэс стварэння буйной машыннай вытворчасці ва ўсіх галінах народнай гаспадаркі, у першую чаргу ў прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эпідуры́т
(ад эпі- + лац. durus = цвёрды)
запаленчы працэс на знешняй паверхні цвёрдай абалонкі спіннога мозгу, які выклікаецца часцей за ўсё стафілакокам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Verfáhren
n -s, -
1) дзе́янне, акт; паво́дзіны
2) спо́саб, ме́тад
ein spársames ~ éinbürgern — укараня́ць экано́мны ме́тад
ein Vórschlag zum ~ bei der Erörterung der Fráge — прапано́ва па працэду́ры абмеркава́ння пыта́ння
3) юрыд. спра́ва, працэ́с
ein ~ gégen j-n bei Gerícht éinleiten [ánhängig máchen] — узбудзі́ць судо́вую спра́ву супро́ць каго́-н.
ein ~ níederschlagen* — спыні́ць [замя́ць] працэ́с
das ~ éinstellen — спыні́ць [прыпыні́ць] судо́вую спра́ву
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
przebieg, ~u
м.
1. ход; працэс, цячэнне; развіццё;
przebieg choroby — цячэнне хваробы;
przebieg walki — ход барацьбы;
2. тэх. прабег;
przebieg dobowy auta — сутачны прабег аўтамабіля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гістары́чны
1. в разн. знач. истори́ческий;
г. працэ́с — истори́ческий проце́сс;
~ная перамо́га — истори́ческая побе́да;
г. пры́нцып — истори́ческий при́нцип;
г. перы́яд — истори́ческий пери́од;
г. факт — истори́ческий факт;
г. рама́н — истори́ческий рома́н;
~ная да́та — истори́ческая да́та;
2. (исторически точный) истори́чный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)