Тыпсты́ ‘моцна трасці; шукаць’ (Клім.). Гл. тэпсты́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ramponíert

a

1) мо́цна пашко́джаны

2) ужыва́ны;

~e Prestíge [-ʒə] падмо́чаная рэпута́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

краі́на, ‑ы, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.). Горкая краіна. Цёплыя краіны. Азёрная краіна. □ Я моцна-моцна звязан з вамі, Малюнкі роднае краіны! Колас.

2. Дзяржава. Сацыялістычныя краіны. Капіталістычныя краіны. □ Краіна родная, Савецкая краіна, Табе я ў песнях сэрца аддаю. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hew to

мо́цна прытры́мвацца чаго́, кірава́цца чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

berate

[bɪˈreɪt]

v.t.

мо́цна га́ніць, свары́цца; дава́ць наганя́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bubble over

а) пераліва́цца

б) мо́цна ра́давацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tire out

мо́цна змары́ць, зьнясі́ліць, зму́чыць, вы́матаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loathe

[loʊð]

v.t.

гі́дзіцца, мо́цна не любі́ць; ненаві́дзець

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exercise an influence

мо́цна ўплыва́ць, мець ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прагарлапа́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм.

1. Вельмі моцна пракрычаць, праспяваць што‑н.

2. Гарлапаніць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)