town cross [ˌtaʊnˈkrɒs] n. знак у вы́глядзе кры́жа, які́ адзначае ме́сца ры́нку ў го́радзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

miejsce

miejsc|e

н. месца;

~e pracy — а) месца працы;

працоўнае месца;

~e zamieszkania — месца пражывання (жыхарства);

~e zbiórki — месца сходу; зборны пункт;

~e publiczne — грамадскае месца;

na ~u — на месцы;

z ~a — а) з месца;

не задумваючыся; сходу; адразу;

w ~u — а) на месцы;

тут (адрас мясцовага ліста);

to było nie na ~u — гэта было недарэчы;

nie zagrzać nigdzie ~a — нідзе доўга не затрымлівацца;

nie móc sobie znaleźć ~a — не магчы знайсці сабе месца;

stanąć w ~u — знерухомець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

translokacja

ж. перамяшчэнне; перавод (на іншае месца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żerowisko

н. месца, дзе жыруюць, кормяцца (звяры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кар’е́р 1, ‑у, м.

Самы хуткі бег каня з пачарговай перастаноўкай разам пярэдніх і задніх ног. Пусціць каня ў кар’ер.

•••

З месца ў кар’ер гл. месца.

[Фр. carrière.]

кар’е́р 2, ‑а, м.

Месца здабычы карысных выкапняў адкрытым спосабам; месца, дзе капаюць гліну, пясок і пад. Тарфяны кар’ер. Пясчаны кар’ер. □ За цагельняй — кар’еры, у якіх капаюць гліну. Навуменка.

[Фр. carrière.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niewczesny

niewczesn|y

несвоечасовы; не да месца;

~e żarty — жарты не да месца;

~a śmierć — заўчасная смерць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

валацу́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Быць валацугам (‑ай), не мець пастаяннага месца жыхарства. // Пагард. Часта мяняць працу і месца жыхарства; бадзяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляту́чы, -ая, -ае.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

Лятучыя воблакі.

Лятучае насенне.

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

Л. атрад.

3. спец. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

Лятучыя кіслоты.

Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

Л. сход.

Л. рэйд.

|| наз. ляту́часць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасто́ра, -ы, ж.

1. Адна з форм (поруч з часам) існавання матэрыі, якая бясконца развіваецца і характарызуецца працягласцю і аб’ёмам.

П. і час.

2. Працягласць, месца, неабмежаванае бачнымі памерамі.

Нябесная п.

3. Свабодны прамежак паміж чым-н., месца, дзе што-н. змяшчаецца.

Свабодная п. паміж сцяной і сталом.

|| прым. прасто́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Stätte

1) ме́сца

(здарэння, падзеі і г.д.)

2) ме́сца, жыллё

ine blibende [ltgewohnte] ~ — пастая́ннае [насе́джанае] ме́сца

3) ача́г, крыні́ца, (асно́ўны) цэнтр (хваробы, культуры і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)