валацу́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Быць валацугам (‑ай), не мець пастаяннага месца жыхарства. // Пагард. Часта мяняць працу і месца жыхарства; бадзяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)