земляры́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыцця зямлі. Землярыйныя работы. Землярыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеплюшчы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для расплюшчвання зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыжкараскіда́льнік, ‑а, м.

Машына, якая служыць для ўнясення жыжкі пад пасевы сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для загрузкі (у 1 знач.). Загрузачная машына. Загрузачны люк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіясарціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Машына для сарціроўкі гравію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбакапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для канання бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракакапа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для копкі буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асінхро́нны, ‑ая, ‑ае.

Не адначасова, не аднолькавы. Асінхронная машына. Асінхронная муфта. Асінхронны рухавік.

[Ад грэч. a — не, без і synchronos — адначасовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтапагру́зчык, ‑а, м.

Машына на аўтамабільным хаду для пагрузкі, разгрузкі і перамяшчэння грузаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны да драблення, раскрышвання чаго‑н. Драбільная машына. Драбільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)