пралажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., што.

Тое, што і пракласці.

П. дарогу праз лес.

Пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачы́сціць, -ы́шчу, -ы́сціш, -ы́сціць; -ы́шчаны; зак., што.

1. Вычысціць унутранасць чаго-н.

П. канал ствала.

П. лес.

2. Правесці некаторы час, ачышчаючы што-н.

|| незак. прачышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

|| наз. прачы́стка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.) і прачышчэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сме́шанный

1. прич. (размешанный) змяша́ны, зме́шаны;

2. прич. (спутанный) зблы́таны;

3. прил. (образованный путём смешения, скрещивания) мяша́ны, змяша́ны;

4. прил. (состоящий из разнородных элементов, разнородный по составу) змяша́ны, мяша́ны;

сме́шанное число́ мат. зме́шаны лік;

сме́шанный лес мяша́ны лес.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БАБРУ́ЙСКІЯ ЛЕСАПІ́ЛЬНЫЯ ЗАВО́ДЫ.

Дзейнічалі ў 1892—1914 у г. Бабруйск Магілёўскай вобласці (усяго 10 з-даў і мануфактур). Выкарыстоўваліся лакамабілі, паравыя катлы і рухавікі. Выраблялі струганы лес, дошкі, гонты, драніцу, мэблю і інш. Працавалі па 12—59 і больш рабочых (да 194 у 1913).

т. 2, с. 193

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вусаві́на ’кусок поля, які ўдаецца ў лес’ (КСП). Відаць, ад вус; параўн. вусы ’кліны ў адзенні’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лесапо́ў ’від шчура, які жыве ў лесе пад дрэвамі’ (паўдн.-усх., КЭС). Складзена з лес і поўх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лясні́ца ’поле пасярод лесу’ (слаўг., Яшк.). Да лясны < лес (гл.). Аб суфіксе ‑іца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 110.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лісоха ’асака лясная, Carex silvatica Huds.’ (Бес.). Можна меркаваць, што гэта — кантамініраваная назва: осо́ка + ліслес’ > лісо́ка > лісоха.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маладня́ча (зб.), ’маладняк, маладыя дрэвы’ (б.-каш., Мат. Гом.). З укр. мовы. Параўн. молодня́ча, молодне́ча ’малады сад, лес’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяшня́к ’змешаны лес’ (зэльв., Сцяшк. Сл.). Да мяшиць (гл.). Аб суфіксе -няк гл. Сцяцко, Афікс. наз., 118–119.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)