піро́п

(гр. pyropos = вогненны)

мінерал класа сілікатаў, гранат2 чырвонага колеру; празрыстая разнавіднасць з’яўляецца каштоўным каменем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

руты́л

(лац. rutilus = жоўта-чырвоны)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў бурага або чырвонага колеру; руда тытану.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сапфі́р

(гр. sappheiros)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў, каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру; разнавіднасць карунду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скалапе́ндра

(гр. skolopendra)

невялікая ядавітая жывёла класа мнаганожак, якая жыве ў цёплых краінах з сухім кліматам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

субка́рлік

(ад суб- + карлік)

абазначэнне класа зорак з меншай свяцімасцю, чым у зорак-карлікаў (параўн. субгігант).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трыхацэфалі́ды

(н.-лац. trichocepholidae)

сямейства гельмінтаў класа нематодаў; паразітуюць у тоўстым кішэчніку жывёл і чалавека; валасагаловы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тытанамагнеты́т

(ад тытан + магнетыт)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага колеру, разнавіднасць магнетыту; руда жалеза, тытану.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фенакі́т

(ад гр. phenaks, -akos = падманшчык)

мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны або белага колеру; руда берылію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флагапі́т

(ад гр. phlogopos = вогненны)

мінерал класа сілікатаў жаўтаватага, карычневага, зеленаватага колеру; выкарыстоўваецца як электраізаляцыйны матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хетэты́ды

(н.-лац. chaetetida)

падклас вымерлых беспазваночных жывёл класа каралавых паліпаў, якія жылі ў ардовікунеагене.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)