Verbum

буржуа́, нескл., м.

Прадстаўнік класа буржуазіі.

знаць², -і, ж.

Вышэйшы слой прывілеяванага класа ў феадальным грамадстве.

інтэрнацыяна́л, -а, м.

1. Назва буйных міжнародных аб’яднанняў, галоўным чынам палітычных арганізацый рабочага класа.

Першы І.

2. Міжнародны гімн рабочага класа і камуністычных партый свету.

З залы даносіліся гукі Інтэрнацыянала.

жгу́цікавыя, -ых.

Назва класа прасцейшых арганізмаў, якія рухаюцца пры дапамозе жгуцікаў.

дыктату́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

Нічым не абмежаваная дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа.

○

Дыктатура пралетарыяту — улада рабочага класа, якая ўсталявалася ў Расіі пасля 1917 г. ў выніку сацыялістычнай рэвалюцыі.