арэ́хавы

1. (які мае дачыненне да плода) Nuss-;

2. (зроблены з драўніны арэха) Nússbaum-;

арэ́хавае маро́жанае Nússeis n -es, Eis mit Nüssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўся́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аўса. Аўсянае поле. Аўсяная салома.

2. Які прыгатаваны з аўса або з прадуктаў яго апрацоўкі. Аўсяная мука. Аўсяны кісель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да біялогіі. Біялагічная навука. Біялагічная актыўнасць глебы. Біялагічная каштоўнасць кармоў. // Такі, дзе займаюцца даследаваннямі з галіны біялогіі. Біялагічная станцыя. Біялагічны кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агля́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які можна агледзець, акінуць, ахапіць поглядам.

2. Які з’яўляецца аглядам (у 3 знач.). Аглядны артыкул.

3. Які мае дачыненне да афіцыйнага інспектавання, праверкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адно́сіны, -сін.

1. гл. аднесціся, адносіцца.

2. Сувязі паміж людзьмі, пэўнымі групамі або краінамі, якія ўзнікаюць у працэсе іх дзейнасці; погляд на што-н., характар паводзін, абыходжання каго-н. з кім-, чым-н.

А. паміж бацькамі і дзецьмі.

Дыпламатычныя а.

3. Дачыненне да каго-, чаго-н.; узаемная сувязь, залежнасць з’яў або іх кампанентаў.

Мець а. да гандлю.

А. прычыны да выніку.

◊

Ва ўсіх адносінах — з любога пункту гледжання.

У адносінах да каго-чаго — ужыв. ў якасці прыназоўніка са знач. напрамку дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бензі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да бензіну, уласцівы бензіну. Бензінавыя пары. // Прызначаны для захоўвання бензіну. Бензінавая бочка. Бензінавая калонка. // Які працуе на бензіне. Бензінавы матор. Бензінавая запальнічка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брывяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае дачыненне да брыва. Адкрыты лоб, сама смуглява, А што найбольш прывабна ў ёй [Марыне], Дык гэта вочы, іх аправа Пад тонкай дужкай брывяной. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпускны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае дачыненне да водпуску. Адпускны месяц. Адпускны білет.

2. у знач. наз. адпускны́я, ‑ых. Зарплата за водпуск. Атрымаць адпускныя.

•••

Адпускная цана гл. цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акіяні́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да ўнутранага жыцця акіяна (у 1 знач.). Акіянічныя воды. Акіянічныя цячэнні. Акіянічны клімат. Акіянічныя адклады. // Які жыве ў акіяне. Акіянічная фауна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынале́жнасць ж.

1. (да арганізацыі і г. д.) Zúgehörigkeit f -, Ángehörigkeit f -;

2. (дачыненне да чаго-н.) Mítwirkung f -, Téilnahme f - (an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)