wydawać

незак.

1. выдаваць; даваць; раздаваць;

2. выдаткоўваць, расходаваць;

гл. wydać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przydzielać

незак.

1. прыкамандзіроўваць, прызначаць;

2. выдаваць, даваць;

3. прызначаць, надзяляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

promować

незак.

1. пераводзіць (у наступны клас);

2. даваць ступень доктара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sidelight [ˈsaɪdlaɪt] n.

1. BrE падфа́рнік

2. : give a few sidelights on smth./smb. дава́ць няпо́ўную інфарма́цыю аб чым-н./кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vow2 [vaʊ] v. абяца́ць; дава́ць заро́к, клясці́ся;

vow vengeance against smb. паклясці́ся адпо́мсціць каму́-н.;

vow and protest ≅ клясці́ся ўсі́мі святы́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

withhold [wɪðˈhəʊld] v. (withheld) fml

1. стры́мліваць; стры́млівацца;

withhold one’s consent не дава́ць зго́ды

2. утры́мліваць, затры́мліваць;

withhold one’s information уто́йваць інфарма́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ngedeihen

* vi

j-m etw. ~ lssen*дава́ць (каму-н. што-н.)

j-m ine gte Erzehung ~ lssen*дава́ць каму́-н. до́брае выхава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

до́пінг м. Dping n -s, -s, ufputschmittel n -s, -;

дава́ць каму-н до́пінг j-n dpen;

до́пінгавы кантро́ль Dpingkontrolle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каменці́раваць

(лац. commentari)

1) даваць каментарый да якога-н. тэксту (напр. к. вершы М. Багдановіча);

2) абмяркоўваць што-н., рабіць свае заўвагі аб чымн. (напр. к. спектакль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спецыялізава́ць

(фр. spécialiser, ад лац. specialis = асаблівы)

1) даваць спецыяльныя веды ў якой-н. галіне, навучаць якой-н. спецыяльнасці;

2) абмяжоўваць вытворчую дзейнасць якой-н. спецыяльнай галіной.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)