падсцерагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; -цяро́г, -церагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.

Высочваючы, дачакацца каго-, чаго-н.

Кот падсцярог здабычу.

|| незак. падсцерага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазаве́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Завесіць усё, многае.

П. вокны.

2. Завешаць што-н. або ўсё, многае вялікай колькасцю чаго-н. (разм.).

П. сцены карцінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мето́дыка, -і, ДМ -дыцы, мн. -і, -дык, ж.

Сукупнасць метадаў пракгычнага выканання чаго-н., а таксама навука аб метадах навучання.

М. беларускай мовы.

|| прым. метады́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., чаго і без дап.

Узараць нейкую колькасць зямлі.

Н. тысячу гектараў пад азіміну.

|| незак. наво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нава́л, -у, м.

1. гл. наваліць¹.

2. Куча чаго-н. наваленага.

Ліквідаваць н. трэсак.

3. Дакрананне корпусам да борта іншага судна або прычала ў выніку няўдалага манеўру (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наво́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Шчыток або павязка для аховы вачэй ад чаго-н.

2. Шчыток на вуздэчцы, які не дае пужліваму каню глядзець па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

надра́паць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. чаго. Нарабіць драпін на чым-н.

Н. на стале.

2. што. Неразборліва напісаць (разм.).

Н. ліст.

|| незак. надра́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

налі́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. налічыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утрымліваць, змяшчаць у сабе нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Атрад налічваў трыста чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

напха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сабрацца, стоўпіцца ўнутры чаго-н.; набіцца.

Напхалася людзей у хату.

2. Наесціся (груб.).

Н. бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

завада́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто пачынае, арганізоўвае што-н., з’яўляецца ініцыятарам чаго-н.; зачыншчык, верхавод.

|| ж. завада́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)