лоп, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле значэння дзеясл. лопаць — лопнуць і лопацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. злучаць ​2 — злучыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змы́ўка, ‑і, ДМ змыўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. змываць — змыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знікне́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. знікаць — знікнуць. Знікненне антаганістычных класаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. зразаць — зрэзаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імча́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. імчаць (у 1 знач.), імчацца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заводзіць — завесці (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. завозіць — завезці (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замірэ́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. замірацца — замірыцца. Замірэнне праціўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. выцверажацца — выцверазіцца і выцверажаць — выцверазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)