Масты́ріць ’мастачыць, нешта рабіць арыгінальнае’ (мсцісл., З нар. сл.). Рус. кастр., курган. мастырить ’майстраваць што-небудзь’. Бел.-рус. ізалекса. Утворана ад пск., цвяр. масте́рить пры ад’ідэацыі насты́рны. Да ма́йстар (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Не́тка ’бядняк’ (Нас., Касп.). Да нет (гл.), параўн.: ён у нашым сяле такі нетка, што не з чым у прут [-млын] паехаць (там жа) і рус. нетка ’пра што-небудзь адсутнае*

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пелясну́ць ’разануць’ (Касп.), рус. арханг. пелеса́ть ’мучыць, біць каго-небудзь’, пелесаться ’біцца’. Няясна. Магчыма, фінізм, параўн. эст. pekslema ’біцца’, або да паласнуць (гл.) з экспрэсіўнай зменай вакалізму (Карскі, 1, 253).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спадо́ба: да спадо́бы (быць, прыйсціся) ‘спадабацца, быць каму-небудзь па гусце’ (ТСБМ), ‘густ’ (Сцяшк.). Сюды ж спадо́баць ‘упадабаць, пакахаць’ (Ян.). З польск. spodoba ‘тое, што падабаецца, на што ўказвае націск’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тахо́ніць ’несці, цягнуць, валачы’ (ЛіМ, 1970, 2, 12). Відаць, таго ж паходжання, што і польск. tachnąć ’цягнуць’, якое Брукнер (563) звязвае з taskać ’цягаць што-небудзь цяжкае’, параўн. таскаць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jedzenie

jedzeni|e

н.

1. (дзейнасць) яда;

2. ежа; корм;

~e i picie — ежа і пітво;

coś do ~a — што-небудзь паесці;

nadający się do ~a — прыдатны для ежы; ядомы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bądź

I заг. ад być

будзь;

bądź zdrów — будзь здаровы

II

bądź... bądź — або... або; ці... ці;

bądź co bądź — як бы там ні было; аднак;

kto bądź — хто-небудзь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

игру́шка

1. ца́цка, -кі ж.;

2. перен. за́баўка, -кі ж.;

◊

как игру́шка як ля́лька, як ца́цка;

быть игру́шкой в чьи́х-л. рука́х быць за́баўкай у чыі́х-не́будзь рука́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одолжи́ть сов.

1. (дать в долг) пазы́чыць (каму);

одолжи́ть кому́-л. миллио́н рубле́й пазы́чыць каму́-не́будзь мільён рублёў;

2. (оказать услугу) уст. услужы́ць (каму), зрабі́ць паслу́гу (ла́ску) (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соглаше́ние ср., в разн. знач. пагадне́нне, -ння ср.; (согласие) зго́да, -ды ж.;

прийти́ к соглаше́нию с ке́м-л. прыйсці́ да пагадне́ння з кім-не́будзь;

торго́вое соглаше́ние гандлёвае пагадне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)