ёканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ёкаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. іграць (у 1 знач.). Які музыкант, такое ігранне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рпанне і карпа́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. корпаць, карпаць і корпацца, карпацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куга́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кугакаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Кугаканне савы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куда́хтанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кудахтаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Кудахтанне курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. напускаць ​1 — напусціць (у 2 знач.) і напускаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паві́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. павіскваць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Лёгкае павіскванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падбіваць — падбіць (у 1, 3–5 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падстрахо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрахоўваць — падстрахаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)