надклёпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надкляпаць.

2. Тое, што надкляпана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надста́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надставіць.

2. Тое, што надстаўлена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найм, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наймаць — наняць і стан паводле знач. дзеясл. наймацца — наняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нюансава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нюансаваць.

2. Сістэма нюансаў у музычным творы, жывапісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагаршэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагаршаць — пагоршыць і стан паводле знач. дзеясл. пагаршацца — пагоршыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падаваць — пада́ць (у 1–3, 5, 8 і 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падтры́мка, ‑і, ДМ ‑мцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтрымаць.

2. Дапамога. Матэрыяльная падтрымка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклане́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакланяцца.

2. Адданае захапленне, глыбокая павага. Заваяваць пакланенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паляпваць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памі́н, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. памінаць (у 2 знач.).

•••

Няма (і) ў паміне гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)