заражэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заражаць — заразіць і стан паводле знач. дзеясл. заражацца — заразіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. вякаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяшча́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вяшчаць (у 1 знач.).

2. Перадачы па радыё; радыёвяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гагатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася гагатанне гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. газіраваць.

2. Разм. Газіраваная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. даводзіць ​1 — давесці ​1 (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. біцца (у 5 знач.) і біць (у 8, 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́зганне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бразгаць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрацаваць.

•••

Браць у апрацоўку гл. браць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргумента́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аргументаваць.

2. Сукупнасць аргументаў. Дастатковая аргументацыя. Лагічная аргументацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)