застаўля́ць I несов.

1. (занимать чем-л. место) заставля́ть; уставля́ть;

2. загора́живать, заставля́ть;

3. (что-л. за что) ста́вить;

4. загроможда́ть;

1-4 см. заста́віць I

застаўля́ць II несов. (принуждать, обязывать) заставля́ть; см. заста́віць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

уска́кваць несов.

1. (быстро вставать) вска́кивать;

2. вска́кивать, вбега́ть;

3. (на что-л.) вска́кивать, вспры́гивать;

4. (во что-л.) вска́кивать, впры́гивать;

5. перен., разг. (о нарыве, волдыре и т.п.) вска́кивать;

1-5 см. уско́чыць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Навоз1 ’загуменне, дарожка, якая ідзе ўздоўж вёскі па загуменнях, поле за загуменнем’ (Хрэст. дыял., 334; Сл. ПЗБ), ’дарожка ў вёсцы па-за будынкамі’ (Чуд.), ’вялікі ўчастак поля, на якім размешчана некалькі хутароў’ (нясвіж., Яшк.), ’месца за агародамі ўздоўж вёскі’ (слуц., Нар. сл.), навозы ’ўчастак поля ля вёскі’ (карэл., Янк. Мат.), навозам ’загуменнем, задамі, сцяжынкай за вёскай’ (Жд. 1); відаць, сюды ж навоз ’прыстань’ (рэч., Яшк.), навозь ’привоз на рынок’, якое параўноўваецца з чэш. ηάυοζ ’звоз, звожванне’ (Грыг.); параўн. таксама польск. nawóz ’тое, што навозяць для засыпкі калдобін, няроўнасцей’. Улічваючы апісальны выраз навозная дарога ’загуменная дарога’ (маладз., дзятл., Сл. ПЗБ), можна дапусціць утварэнне шляхам семантычнай кандэнсацыі: навозная дарога (шлях) > навоз, усё да везці, вязу.

Навоз2 ’гной’ (асіп., Буз.; ганц., Сл. ПЗБ; гродз., Сцяшк. МГ), навозны ’угноены’ (Сл. ПЗБ), ’звязаны з вывазкай гною’, параўн.: «между С. Иоанном и С. Петром играются на Белоруси навозныя толоки» (Фалют., 84). Разам з рус. навоз ’гной’ да вазіць, вязу, гл. Фасмер, 3, 34 («то, что навезено»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адзе́ць сов.

1. (каго, што) оде́ть;

а. дзіця́ — оде́ть ребёнка;

а. усю́ сям’ю́ — оде́ть всю семью́;

2. (у каго, у што) оде́ть, наряди́ть (кем, во что);

а. у казла́ — наряди́ть козло́м;

а. у мядзве́джае фу́тра — наряди́ть в медве́жью шу́бу;

3. (што ў што) перен. оде́ть (что во что и чем), наряди́ть;

а. у лі́сце — оде́ть листво́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

узбі́цца сов.

1. (на что-л. острое, на какое-л. препятствие) напоро́ться, наткну́ться;

2. (неожиданно встретиться с чем-л. неприятным) наткну́ться;

у. на заса́ду — наткну́ться на заса́ду;

3. разг. (с трудом влезть на что-л.) взобра́ться, взгромозди́ться;

4. (на што) разг. (раздобыть что-л.) разжи́ться (чем);

у. на хлеб — разжи́ться хле́бом;

у. на капе́йку — разжи́ться на де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

высыла́ць несов.

1. (что-л. откуда-л.) высыла́ть;

2. (удалять за пределы чего-л.) высыла́ть, усыла́ть, удаля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

выкіда́ць несов., в разн. знач. выбра́сывать, выки́дывать; (снимать что-л. в тексте, книге — ещё) опуска́ть; см. вы́кінуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

здурэ́ць сов., разг. сглупи́ть; сдури́ть;

э́ў, што не пае́хаў у го́рад — сглупи́л, что не пое́хал в го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дале́зціся сов., разг. доле́зть, добра́ться;

така́я цесната́, што не ~зешся — така́я теснота́, что не доле́зешь (не доберёшься)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

папыта́цца сов. (у каго)

1. спроси́ть (кого, что, у кого, чего, о чём);

2. (попросить разрешения) спроси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)