упра́виться сов., разг.

1. (кончить работу, справиться с работой) упра́віцца, ухадзі́цца;

упра́виться с рабо́той упра́віцца (ухадзі́цца) з рабо́тай;

2. (одолеть) спра́віцца, упра́віцца;

с ним ника́к не упра́виться з ім нія́к не спра́віцца (не ўпра́віцца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)