пахава́ць​II

1. begráben* vt, beérdigen vt, bestátten vt; béisetzen vt (звычайна ў фамільным склепе);

2. перан vergéssen* vt, éinsargen vt;

пахава́ць свае́ ма́ры séine Träume áufgeben*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

белано́гі, ‑ая, ‑ае.

З белымі нагамі. Капытамі білі коні — Беланогія ганцы... Глебка. / у перан. ужыв. Беланогія бярозы Падышлі да ручая, Расчасалі свае косы, Паплылі б, калі б не я. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсумава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Падвесці падрахунак чаму‑н., падлічыць агульную суму. Падсумаваць выдаткі. // Абагульніць сказанае. Прынцыповым трэба быць у першую чаргу да сябе, — падсумаваў Рыгор свае разважанні. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарамата́, ‑ы, ДМ ‑маце, ж.

Разм.

1. Сорам, ганьба. [Ахрэм:] — Вунь бачыш?.. Новы старшыня ў сані ўпрогся, сарамата якая! Краўчанка.

2. Пачуццё маральнай адказнасці за свае паводзіны, учынкі. Страціць сарамату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wail​2 [weɪl] v.

1. (about/over) выць, лямантава́ць;

Don’t wail over your misfortunes! Перастань скардзіцца на свае няшчасці!

2. галасі́ць, апла́кваць;

wail for/over one’s dead галасі́ць над нябо́жчыкам; апла́кваць паме́рлых

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

объясне́ние ср.

1. тлумачэ́нне, -ння ср.;

объясне́ние сло́ва тлумачэ́нне сло́ва;

предста́вить свои́ объясне́ния прыве́сці свае́ тлумачэ́нні;

2. (разговор) размо́ва, -вы ж.;

◊

объясне́ние в любви́ прызна́нне ў каха́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

bolter

I [ˈboʊltər]

n.

1) зьбе́глы конь

2) чалаве́к, які́ адыйшо́ў ад свае́ па́ртыі

II [ˈboʊltər]

n.

сі́та -а n., машы́на для прасе́йваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rely

[rɪˈlaɪ]

v.i.

1) спадзява́цца; лічы́ць, разьлі́чваць на каго́-што

Rely on your own efforts — Спадзява́йся то́лькі на свае́ стара́ньні

2) давяра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

géltend

a дзе́йны, які́ ма́е сі́лу

etw. ~ máchen — прад’яўля́ць свае́ правы́

sich ~ máchen — дамагчы́ся прызна́ння, заваява́ць аўтарытэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

наве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., што.

1. Павесіць, прымацаваўшы да чаго‑н. або надзеўшы на што‑н. Навесіць шторы. Павесіць замок. □ У святочныя дні дзед важна чысціў свае боты, потым яшчэ важней цёр мелам свае медалі і, навесіўшы іх на грудзі, урачыста ішоў на станцыю. Лынькоў. Цесляры нібы знарок у першую чаргу падагналі падаконнікі, вушакі, уставілі новенькія рамы, павесілі дзверы. Шамякін.

2. У спартыўных гульнях — накіраваць мяч у бок варот або падняць над сеткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)