complaint

[kəmˈpleɪnt]

n.

1) жа́льба f., нарака́ньне n.

I have no complaint to make — Мне няма́ на што нарака́ць

2) незадавальне́ньне n.

3) фізы́чнае недамага́ньне, хваро́ба f.

A cold is a very common complaint — Засту́да ве́льмі распаўсю́джанае недамага́ньне

4) абвінава́чваньне f., судо́вая ска́рга

to lodge/make a complaint — пада́ць ска́ргу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pokazać

зак.

1. паказаць;

2. паказаць; праявіць;

pokazać komu drzwi — паказаць каму на дзверы;

nie pokazać po sobie — не падаць (паказаць) выгляду;

ja ci pokażę! — я табе пакажу!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

basen, ~u

м.

1. басейн;

basen pływacki — басейн для плавання;

2. мед. [падкладное] судна;

podać choremu basen — падаць хвораму судна;

3. геал. басейн;

basen Morza Bałtyckiego — басейн Балтыйскага мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sweep​2 [swi:p] v. (swept)

1. падмята́ць, вымята́ць;

sweep the path clear of snow расчышча́ць сце́жку ад сне́гу;

sweep the chimney чы́сціць ко́мін

2. змята́ць, зрыва́ць, зно́сіць;

sweep overboard змыва́ць хва́ляй за борт

3. не́сціся, прано́сіцца, імча́цца;

The car swept (up) to the shop. Машына падруліла да крамы.

♦

sweep smth. under the carpet ≅ хава́ць канцы́ ў ваду́

sweep along [ˌswi:pəˈlɒŋ] phr. v. не́сці, не́сціся; цягну́цца, распасціра́цца

sweep aside [ˌswi:pəˈsaɪd] phr. v. адштурхо́ўваць, адсо́ўваць

sweep away [ˌswi:pəˈweɪ] phr. v.

1. змята́ць; зграба́ць; змыва́ць

2. знішча́ць; касава́ць;

They swept away the old laws. Яны выкінулі старыя законы на сметнік.

sweep down [ˌswi:pˈdaʊn] phr. v. па́даць ка́менем, па́даць уні́з

♦

sweep down on smb. накі́нуцца на каго́-н.

sweep off [ˌswi:pˈɒf] phr. v. зрыва́ць;

The roof was swept off. Дах сарвала.

♦

sweep smb. off his feet ускружы́ць каму́-н. галаву́

sweep up [ˌswi:pˈʌp] phr. v.

1. падмята́ць, вымята́ць

2. прыбіра́ць (пакой)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Слізга́ць ‘рухацца па гладкай, слізкай паверхні, не адрываючыся ад яе; коўзаць’ (ТСБМ), слі́згацца ‘коўзацца’ (ТСБМ, Касп.), слізга́цца ‘тс’ (Нас., Варл., Сл. ПЗБ), сліза́цца ‘выслізваць, быць слізкім; коўзацца на нагах’ (Нас.), слізго́та ‘стан паверхні пры абледзяненні’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк.). Рус. пск. сли́зга́ть, польск. ślizgać się, ślizgać ‘тс’, балг. сли́згам се ‘коўзацца, паслізнуцца; падаць, паслізнуўшыся’, макед. (с)лизга се ‘коўзаць, коўзацца, паслізнуцца’. Прасл. *slizgati (sę) (Слаўскі, 4, 251) экспрэсіўны дзеяслоў з суф. ‑g‑ або ‑zg‑ ад *slizati < і.-е. *slei̯‑g‑ ‘слізкі, слізгацца’; Борысь, 617. Сувязь з слізь, слі́зкі, сляза (гл.) адзначаюць Міклашыч, 300; Праабражэнскі, 2, 300; Брукнер, 531; Фасмер, 3, 671; БЕР, 6, 877. Для шэрага форм характэрна чаргаванне ‑г‑/‑к‑, параўн. слі́зкаць ‘слізгацець’, слі́зкацца ‘катацца на каньках’ (Байк. і Некр.), відаць, пад уплывам слізкі, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vóllmacht

f -, -en паўнамо́цтва, даве́ранасць

~en ertéilen [gében*] — дава́ць паўнамо́цтвы

j-n mit úneingeschränkten [wéitgehenden] ~en áusstatten — надзялі́ць каго́-н. неабмежава́нымі [шыро́кімі] паўнамо́цтвамі

in ~ zéichnen — падпі́сваць па паўнамо́цтву [даве́ранасці]

éine ~ vórlegen — пада́ць [прадста́віць] даве́ранасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Пералівацца, ударацца аб што‑н. (пра вадкасць). Нарэшце човен супакоіўся; на дне яго плюхалася вада. Маўр.

2. Перамяшчацца, рухацца ў вадзе, балоце або іншай вадкасці, распырскваючы яе і робячы пры гэтым характэрныя гукі. Салдаты з аўтаматамі плюхаюцца па гразі. Кулакоўскі.

3. Купацца, мыцца, распырскваючы ваду. У мелкай рэчцы з крутымі берагамі плюхаліся голыя хлапчукі. Асіпенка. Пасля дарогі асалода была плюхацца над белым умывальнікам, надзяваць чыстую сарочку, завязваць не вельмі звыклы гальштук. Мележ. // Абдаваць сябе або каго‑н. пырскамі.

4. Падаць, шлёпацца ў ваду, гразь і пад. з пляскам. Скошаныя кулямі, снапамі падалі фашысты на абломкі ільдзін, плюхаліся ў ваду... Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увасо́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Адлюстраваць стыхійныя сілы, з’явы прыроды ў вобразе жывой істоты.

2. Выразіць у якой‑н. канкрэтнай форме; падаць чаму‑н. рэальны вобраз. Эпоха вялікіх класавых бітваў захапляла мастакоў слова, выклікала ў іх жаданне ўвасобіць у сваіх творах гэтыя векапомныя падзеі. Пшыркоў. [Вобраз Таланава] быў зразумелым і блізкім мне, хваляваў як творцу і сам прасіўся ўвасобіць сябе на сцэне. Сяргейчык. // Быць увасабленнем якіх‑н. якасцей. Купала і Колас увасобілі ў сабе жывое спалучэнне на беларускай глебе дзвюх эпох, двух стыляў паэзіі. У. Калеснік. Лірычны герой паэзіі Пестрака ўвасобіў тыповыя рысы рэвалюцыйнага беларускага народа: мужнасць, бунтарскую непрымірымасць да паднявольнага існавання. Хромчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slump

[slʌmp]

1.

v.i.

1) ця́жка па́даць; бу́хацца ў крэ́сла

2) права́львацца

The boy’s feet slumped repeatedly through the melting ice — Но́гі хлапца́ раз за ра́зам права́льваліся праз адта́лы лёд

3) го́рбіцца, суту́ліцца

2.

n.

1) цяжко́е, рапто́ўнае падзе́ньне; права́льваньне n.

2) спад -у m. (цэ́наў, дзе́йнасьці)

3) го́рбленьне, суту́леньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drop​2 [drɒp] v.

1. ка́паць

2. па́даць

3. кі́даць; выпуска́ць (з рук); кіда́ць (пісьмо ў скрынку);

drop anchor кі́нуць я́кар

4. зніжа́цца, спада́ць (пра цэны, тэмпературу, вецер і г.д.);

drop one’s voice паніжа́ць го́лас

5. : drop one’s eyes fml апуска́ць во́чы;

drop a stitch спуска́ць во́чка (у вязанні)

♦

drop dead рапто́ўна паме́рці

drop in [ˌdrɒpˈɪn] phr. v. захо́дзіць, наве́двацца

drop off [ˌdrɒpˈɒf] phr. v.

1. змянша́цца

2. BrE, infml задрама́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)