ро́стры, ‑аў;
[Гал. rooster — рашотка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́стры, ‑аў;
[Гал. rooster — рашотка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ставы́, ‑оў;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
універса́ліі, ‑ій;
Тэрмін, які абазначае агульныя паняцці.
•••
[Ад лац. universalis — усеагульны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фля́кі, ‑аў;
1. Кішкі, вантробы, трыбухі жывёлы.
2. Страва, прыгатаваная з кішак, рубца і пад.
[Польск. flaki ад ням. Fleck — кавалак чаго‑н.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаму́сь,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
féststehen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
*Кажушма́н, кожушман ’вялікі шчупак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Галя́ць ’бегаць (без занятку)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
whereby
пры дапамо́зе чаго́; чым; як
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
змо́віны, ‑він;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)