акцябры́ны, ‑рын; адз. няма.

Савецкі абрад ўрачыстай рэгістрацыі нованароджаных і сямейная ўрачыстасць у гэтай сувязі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́ймы, ‑аў; адз. няма.

Абрамленне, акружэнне. Азёры ў пышных абоймах лазы Вянком выглядалі квяцістым. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джу́нглі, ‑яў; адз. няма.

Густыя цяжкапраходныя лясныя зараснікі ў балоцістых мясцовасцях трапічных і субтрапічных краін.

[Англ. jungle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круглагу́бцы, ‑аў; адз. няма.

Абцугі з круглымі канцамі, якія служаць для згібання розных металічных прадметаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меты́зы, ‑аў; адз. няма.

Стандартызаваныя металічныя вырабы (пераважна металічныя стужкі, дрот і вырабы з іх).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізва́ння, прысл.

Разм. Ніколькі. Спаць не хацелася нізвання. Гартны. Віны за мной няма нізвання. Ліхадзіеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́чут, ‑у, м.

У выразе: і почуту няма — нічога не чуваць (пра каго‑, што‑н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́флі, ‑яў; адз. няма.

Спец. Паглыбленні і выступы на якой‑н. паверхні. Паралельныя рыфлі шкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарга́сы, ‑аў; адз. няма.

Марскія бурыя водараслі, распаўсюджаныя ў цёплых частках Ціхага і Атлантычнага акіянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нільжа́ ’нельга, няма магчымасці’ (Мал.). Гл. нельга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)