Verbum

анлайнавы слоўнік

накірава́цца sich begében*, sich ríchten, sich wénden* (куды-н zu D, nach D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

sally² [ˈsæli] v. рабі́ць вы́лазку, выпраўля́цца куды́-н.;

sally forth into the world пуска́цца ў (бе́лы) свет;

sally into the fairyland of poetry акуна́цца ў чаро́ўны свет паэ́зіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

somewhere [ˈsʌmweə] adv. не́дзе, дзе-не́будзь, дзе́сьці; не́куды, куды́-не́будзь, куды́сьці;

so me where else дзе-не́будзь у і́ншым ме́сцы

♦

get somewhere infml ру́шыцца з ме́сца, рабі́ць по́спехі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zúwandern

vi (s) (D, auf A) накіро́ўвацца, ісці́ (куды-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zwischendréin

~ schlágen* — vi разм. біць куды́ папа́ла (у час бойкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hinéintun

* vt

1) устаўля́ць, укла́дваць

2) кла́сці (куды-н.), дадава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пара́дкам, прысл. (разм.).

1. У значнай ступені, даволі моцна, многа.

Ён ужо п. пастарэў.

2. Як мае быць, як след.

Ніхто п. не ведаў, куды яны паехалі.

3. Па парадку.

П. абыходзіць усе двары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эге́² і эге-ге́, выкл.

Ужыв. пры выяўленні чаго-н. важнага ці нечаканага ў знач. «вось яно што», «вось яно як»; для выказвання здзіўлення, недаверу.

Эге!

Аказваецца вось у чым справа!

Эге!

Куды хапілі!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тайні́ца (tajnica) ’тое, куды няма доступу іншым; самае запаветнае, патаемнае месца; тайнік’ (1910 г., КСНН). Карэлят ж. р. да тайнік ₁ (гл.); верагодна, штучнае ўтварэнне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)