шліхтава́нне 1, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць 1.
шліхтава́нне 2, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шліхтаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драматы́зм
(фр. dramatisme, ад гр. drama = дзеянне)
1) напружанасць дзеяння, вастрыня канфлікту ў літаратурным творы;
2) перан. крайняя напружанасць становішча, якой-н. сітуацыі, падзеі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
стул, ‑у, м.
Дзеянне кішэчніка; спаражненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́дства, ро́дство ’радня, сваякі’ (брасл., Сл. ПЗБ; ЛА, 3; ТС), рус. родство́ ’роднасць’, ’блізкасць, падабенства’, дыял. (вяц., сіб.) ро́дство ’тс’, в.-луж. ródstwo ’сваяцтва, роднасць па крыві’; славен. soródstvo ’радня’, rôjstvo ’нараджэнне’, ’роды’, ’паходжанне’, серб. ро̏ђаштво і харв. rođaštvo ’роднасць, роднаснасць’, сро̀дство ’радня’, ’падабенства’, макед. родство ’роднасць, блізкасць’, балг. ро́дство ’тс’. Да прасл. *ordьstvo, у якім адцягнены суф. ‑ьstv‑o называе дзеянне, блізкае да паняцця стану (Вступ, 150).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ураўне́нне н
1. (дзеянне) Ángleichung f -, -en, Áusgleichung f -, -en;
2. матэм Gléichung f; гл тс раўнанне
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
знахо́джанне н
1. (дзеянне) Áuffinden n -s; Fínden n -s;
2. (стан) Áufenthalt m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
растушо́ўка ж
1. (дзеянне) Áustuschen n -s; Ábschattieren n -s;
2. (палачка для растушоўкі) Wíscher m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шпаклёўка ж буд
1. (дзеянне) Spáchteln n -s;
2. (рэчыва) Spáchtel m -s, -, Spáchtelkitt m -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абкла́дка ж
1. (дзеянне) Besétzen n -s, Úmlegen n -s; Belégung f -;
2. буд Verkléidung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
склёпка ж тэх
1. (дзеянне) Verníeten n -s, Zusámmennieten n -s;
2. (месца склёпкі) Níetstelle f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)