Ржа ’іржа’ (ТСБМ, Сцяшк.; карэліц., Нар. лекс.; ТС; віл., Сл. ПЗБ), ’іржа на лёне’ (віц., Шн. 3); ’ржавая вада (на балоце)’ (ветк., Мат. Гом.; барыс., Сл. ПЗБ), ’балота з жалезнай рудой’ (жытк., нясвіж., слаўг., стол., Яшк.), ржа, іржа́, аржа́ ’рудая вада на балоце’ (ЛА, 2), ’галаўня’ (шуміл., Сл. ПЗБ), ’ношка на лапках пчалы’ (бабр., ЛА, 1). Да іржа 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адлі́віца ’дошка, што прыбіваецца ніжэй шалёўкі, каб вада з шалёўкі не цякла на сцяну’ (КЭС, лаг.) да адліваць, ліць. Гл. адліў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Палаво́ддзе ’паводка’ (Грыг.), поліводзь ’мелкаводдзе на разлівах’ (ТС). Рус. половодье, укр. половіддя ’тс’. Ад полый (гл.) і вада (Фасмер, 3, 312).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акаві́та

(лац. aqua vitae = вада жыцця)

1) yст. гарэлка, настоеная на каранях;

2) перан. жыватворны напітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аквала́нг

(англ. aqualung, ад лац. aqua = вада + англ. lung = лёгкае)

апарат для дыхання чалавека пад вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ангідрабіёз

(ад ан- + гр. hydor = вада + -біёз)

прыватны выпадак анабіёзу, калі арганізмы могуць выжываць без вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ватэрве́йс

(англ. waterway, ад water = вада + way = шлях)

тоўстая дошка драўлянага палубнага насцілу ўздоўж борта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kisiel, ~u

м. кісель;

dziesiąta woda po ~u — дзесятая вада на кісялі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozlać się

rozla|ć się

зак. разліцца;

woda się ~ła — вада разлілася

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wata

ж. вата;

wata informacyjna — інфармацыя дзеля запаўнення месца ў выданні; вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)